Oferta

P R O B L E M Y

  • Trudności w relacjach z ludźmi, samotność, poczucie osamotnienia
  • Doświadczanie problemów emocjonalnych, np. lęk, przygnębienie, złość, depresja
  • Nierozwiązane problemy z przeszłości, np. straty, traumy
  • Nieradzenie sobie ze stresem
  • Poczucie braku satysfakcji z życia
  • Poczucie niskiej wartości
  • Trudności w podejmowaniu decyzji, dokonywaniu wyborów
  • Niewykorzystywanie własnego potencjału
  • Niepewność, zagubienie, dezorientacja
  • Autodestrukcja, autoagresja
  • Poczucie braku perspektyw na przyszłość, brak nadziei
  • Nadmierna samokontrola
  • Trudności z kontrolą impulsów
  • Nieadaptacyjne zachowania
  • Problemy charakterologiczne
  • Somatyzacja, np. ból, inne dolegliwości somatyczne uwarunkowane psychogennie

 

F O R M Y   P O M O C Y


Interwencja kryzysowa

Forma pomocy psychologicznej podejmowana w sytuacjach kryzysu. Kryzys to stan, z którym osoba nie potrafi sobie poradzić, spowodowany sytuacją, w której zawodzą dotychczasowe strategie adaptacyjne. Pojawia się poczucie bezradności i lęk. Objawom tym towarzyszą zwykle zaburzenia procesów poznawczych oraz dolegliwości psychosomatyczne. Interwencja kryzysowa jest leczeniem krótkotrwałym i obejmuje zwykle 7 – 12 sesji w okresie 1 – 2 miesięcy.


Psychoterapia krótkoterminowa

Zorientowana na pracę z konkretnym problemem, ukierunkowana na realizację jasno wytyczonych celów, dotycząca zmiany w wyodrębnionych obszarach, z ograniczonym czasem trwania, około 12 – 17 sesji. Zachęcam do zwrócenia tu uwagi na stosunkowo nowe podejście w psychoterapii, równocześnie jednak głęboko zakorzenione w psychoterapeutycznej tradycji – Intensywną Krótkoterminową Psychoterapię Dynamiczną /ISTDP/. 


Psychoterapia długoterminowa

Dotyczy wielu sfer funkcjonowania psychicznego, obejmuje swoim zasięgiem całą osobowość, jej celem są głębokie zmiany schematów poznawczych, emocjonalnych, behawioralnych oraz interpersonalnych, czas trwania to, w zależności od skali problemów, 50 sesji i więcej.


Terapia par

Przeznaczona dla osób pozostających w związkach, których problemy wynikają z funkcjonowania obojga osób w parze.


Porady

Psychoedukacja ukierunkowana na przekazanie informacji pozwalających lepiej radzić sobie z napotykanymi problemami.


Konsultacje

To forma diagnozy, oceny specyfiki, zakresu oraz głębokości zgłaszanych problemów, często zorientowana na uzyskanie wstępnej orientacji w doświadczanych trudnościach w celu adekwatnego doboru metod, technik oraz środków oddziaływania terapeutycznego.

 

C O   D A L E J …

Ewentualna psychoterapia poprzedzona jest zawsze konsultacją / 90 – 120 minut /, której celem jest uzyskanie wstępnej orientacji w charakterze zgłaszanych problemów. Następnie, o sposobie rozumienia przeze mnie tych trudności i ich podłoża, osoba zgłaszająca się na konsultację zostaje poinformowana wraz z ofertą konkretnej, dostosowanej do natury problemów, formy pomocy. W przypadku psychoterapii proces poznawania pacjenta i specyfiki zgłaszanych przez niego problemów jest oczywiście dłuższy, jednak zazwyczaj kilka pierwszych sesji pozwala uzyskać podstawową orientację. Kolejnym ważnym krokiem jest ustna umowa pomiędzy pacjentem a terapeutą, w której strony zgadzają się na przestrzeganie określonych zasad w trakcie terapii, to tzw. kontrakt terapeutyczny, zawierający także jasno sformułowany, możliwy do zrealizowania, akceptowany przez obie strony cel terapii. Dopiero więc, gdy pacjent aprobuje wszystkie powyższe ustalenia można tak naprawdę zająć się terapią, co nie oznacza, że nie trwa ona od samego początku pierwszego spotkania.

Konsultacja – wywiad diagnostyczny w podejściu ISTDP jest integralną częścią terapii. Bywa nawet, że kilkugodzinne spotkanie stanowi poważny krok w kierunku rozwiązania problemu. Pacjent ma okazję zobaczyć na własne oczy, najczęściej po raz pierwszy w życiu, działające tu i teraz strategie obronne, których bezwiedne, nawykowe używanie powoduje jego trudności zgłaszane terapeucie. Strategie te często są utrwalone na poziomie charakteru stając się sztywną, nieadaptacyjną strukturą tzw. „zbroją charakteru”. Ponieważ funkcjonujemy tak od zawsze – obrony formują się we wczesnym dzieciństwie – jesteśmy przekonani, że tacy właśnie jesteśmy. Odrzucając podczas terapii ten obronny gorset, pacjent podważa to, co dotychczas uważał za swój charakter i zaczyna odkrywać siebie na nowo, docierając do osoby, która kryła się pod grubą warstwą obron. To niezwykłe doświadczenie. Transformacji ulega osobowość pacjenta. To oczywiście ambitny plan. Jednak zdecydowana większość osób zgłaszających się na terapię przeżywa trudności wynikające z działania bardzo głęboko utrwalonych charakterologicznych obron, których nie są świadomi. Bez uwolnienia się od nich nie ma mowy o rzeczywistej zmianie, możliwy jest jedynie psychologiczny retusz, krótkookresowe polepszenie samopoczucia, co jest nierzadko mylnie traktowane jako pozytywny trwały efekt terapii.


Top